தைப்பொங்கல் கவிதை

                                            பொங்கல் கவிதை    

அளந்து ஆசான் ஆக்கிய வொன்றை 
விளங்கி வந்து சூத்திரம் வேறாய்ப் 
பிளந்து ஈயப் பின்னவர் போற்றி 
வளர்ந்த தன்றோ பாத்திர மென்று ! 

குடிசைக் குள்ளே கொட்டிடு மற்கன் 
வடிவம் நூறு வட்டமும் கூரும் 
படிக்கச் சொன்னார் பட்டமு மீந்தார் 
கிடுகை நீக்கும் திட்டம தில்லை ! 

பிழையாய் வேய்ந்த கூரையி னுள்ளே 
பிழைக்க வந்து, பிள்ளைக ளுக்கும் 
மழைநீ ரூற்றம் மாற்றிட வொண்ணா 
வழக்க மென்றார் பின்னலி லோட்டை ! 

இரண்டு வர்ணக் கொம்புக ளோடே 
இரண்டு காளை வண்டியு மோடி 
இரண்டு வொற்றைப் பாதைக ளாகி 
இரண்டும் சேரும் வோர்நிலை யாடி ! 

முளைத்த தண்டு வொன்றெனக் கண்டு 
கிளைத்த கப்பைக் கிள்ளிட நன்றே ! 
விளையும் கன்றைத் தள்ளுவ தெல்லாம் 
வளர்ந்து வாழை உய்திட வென்றே ! 

ஒருநூல் சேலை ஓவியம் நூறு ! 
அருகாய் வேர்கள் ஆணிய தொன்று ! 
பருகத் தண்ணீர் பன்நிலை நீர்க்கு ! 
"விருப்பம்" வீரம் மானுட வேர்க்கு !